Zaćma u psów – objawy i leczenie. 3 minuty. Wcześnie postawiona diagnoza u psa może ocalić jego wzrok! W momencie, gdy nasz pies staje się coraz starszy, ryzyko powstawania wielu chorób wzrasta. Bardzo wyraźnie odbija się to na jakości jego życia. Zaćma u psów jest chorobą, która powoduje, że nasz pupil nieprawidłowo widzi, a Warto zauważyć, że masywny zawał serca u starego psa raczej nie zostanie wyleczony. Ale na początkowym etapie patologii psu można pomóc. Najważniejsze jest, aby w odpowiednim czasie zauważyć oznaki zawału serca i jak najszybciej dostarczyć zwierzaka do szpitala. Część 1 Rozpoznanie udaru u psa ; Część 2 Uzyskaj pomoc medyczną ; W tym artykule: Rozpoznanie wypadku mózgowo-naczyniowego u psa Uzyskiwanie opieki medycznej Odniesienia. Widzenie psa cierpiącego na jakąkolwiek chorobę lub dyskomfort może być bardzo uciążliwe dla właściciela domu. Trzy główne obszary dotknięte zaburzeniami neurologicznymi u psa to mózg, rdzeń kręgowy i nerwy. Objawy chorób neurologicznych mogą być bardzo różne: Konwulsje. Brak koordynacji. Zmieniony stan świadomości (otępienie) Zmiany behawioralne. Dezorientacja, wpatrywanie się w przestrzeń. Niedowład kończyn. Paraliż. Psi idiopatyczna choroba przedsionkowa, czasami nazywana „chorobą starego psa” lub „zespołem starego toczącego się psa”, może być bardzo przerażająca dla rodziców zwierząt domowych. Dla niewprawnego oka objawy mogą przypominać poważne, zagrażające życiu stany, takie jak udar lub guz mózgu. Dobrą wiadomością jest to, że ten stan nie jest tak poważny, jak się W przypadku przegrzania psa należy reagować szybko. Gdy temperatura organizmu sięga 41°C każda minuta stwarza potencjalne zagrożenie dla zdrowia oraz życia naszego czworonoga. Przegrzanego psa koniecznie zaprowadź lub przenieś w chłodniejsze miejsce. Kiedy pies ma udar? Jak rozpoznać udar u psa? Objawy Podczas udaru pies jest wyczerpany. Može li pas imati moždani udar? Ovo je prilično rijedak fenomen, jer životinje nemaju rizik od bolesti cirkulacije. Znakovi moždanog udara kod psa prepoznaju se simptomatologijom perifernog vestibularnog sindroma, koji je praćen neravnotežom. Glavni uzroci moždanog udara kod pasa su progresija upalnih patologija uha. Udar cieplny u psa. Wysoka temperatura i wilgotność otoczenia, aktywność fizyczna w trakcie upału oraz zbyt długie wystawienie na bezpośrednie działanie promieni słonecznych mogą prowadzić u psa do udaru. Udar słoneczny u psa to stan, gdy temperatura ciała pupila sięga od 40°C do 43°C. Kod idiopatskog gerijatrijskog vestibularnog sindroma vrijedi pravilo da značajniji oporavak počinje nakon trećeg dana od pojave simptoma, a do kompletnog oporavka obično dolazi u prva tri tjedna od pojave prvih simptoma. U rijeđim slučajevima simptomi se mogu zadržati čak i do tri mjeseca. Kao što oni koji prate našu Facebook Padaczka u psów moze mieć bardzo rózny przebieg, czas trwania i częstotliwość wystepowania. Może objawiać się np skurczami jednej kończyny, bieganiem w kółko, nagłymi omdleniami, wyciem bez powodu czy tzw łapaniem much.Atak może trwać od kilku sekund do. Wt, 07-03-2006 Forum: Forum weterynaryjne - Re: padaczka u psa. IvVrU1. Udar cieplny - czym jest i jak ratować psa Wysoka temperatura otoczenia w połączeniu z brakiem wody do picia i odpowiedniej wentylacji, może spowodować niebezpieczne podniesienie temperatury ciała psa i w bardzo krótkim czasie doprowadzić do jego śmierci. Mimo stałego informowania, przypominania i ostrzegania, każdego roku z powodu niefrasobliwości właścicieli w strasznych męczarniach umierają pozostawione na balkonach lub w zamkniętych samochodach psy. Na szczęście dostrzegają to przechodzący obok ludzie i spieszą im na pomoc. Ponieważ wszystko wskazuje na to, że nadchodzących latach przyjdzie się nam mierzyć z coraz większym upałem, warto wiedzieć jak rozpoznać udar cieplny i jak udzielić nieszczęśnikowi pierwszej pomocy. Dlaczego u psa tak szybko dochodzi do przegrzania organizmu ? Warunkiem prawidłowego funkcjonowania organizmu jest harmonijny przebieg całego szeregu warunkujących życie reakcji chemicznych i biochemicznych, które muszą dokonywać się w ściśle określonej temperaturze. W momencie, kiedy dochodzi do jego przegrzania zaczynają się problemy, bo przebieg tych reakcji ulega poważnemu zakłóceniu. Wprawdzie natura wyposażyła zarówno nas, jak i nasze psy w system adaptacyjny, który pozwala przetrwać przez jakiś czas, niestety jego możliwości są bardzo ograniczone. To powoduje, że trzeba się spieszyć, bo czas na ratunek jest wyjątkowo krótki. Stworzenia „zimnokrwiste” nie mają zdolności adaptacyjnych i w przypadku upału mogą chronić się przed przegrzaniem schodząc głęboko pod ziemię, tam gdzie znajdują odpowiednią dla siebie temperaturę. Czasem robią to również wiedzione instynktem psy: wykopują głęboki dół, chowają na jego dnie szczenięta i osłaniają je własnym ciałem przed zimnem lub przed upałem. Natomiast istoty ciepłokrwiste, do których należy i pies i człowiek, posiadają mechanizm adaptacyjny, który pozwala niezależnie od wahań temperatury otoczenia utrzymać przez cały czas jednakową temperaturę ciała. Dla człowieka jest to około 37°C, dla psa około 38°C. Niestety w przypadku skrajnie wysokich temperatur, to zabezpieczenie szybko przestaje działać. Mechanizm regulacji termicznej organizmu jest bardzo skomplikowany. W uproszczeniu jego działanie można porównać do izolacji cieplnej mieszkania, w którym solidne mury w zimie stanowią zaporę przed utratą ciepła, natomiast w lecie chronią mieszkańców przed upałem i powodują, że w domu, jeśli zamkniemy okna, panuje przyjemny chłód. Dla psa takim izolatorem jest sierść, która u większości ras bardzo skutecznie chroni psa przed zimnem a w lecie przed przegrzaniem. Dlatego poważnym błędem jest często spotykane nadmierne skracanie a nawet całkowite golenie sierści przed nadejściem lata, ponieważ odkryta i nieprzyzwyczajona do słońca skóra może ulec poparzeniu, a organizm psa przegrzaniu. Można dla ułatwienia pielęgnacji trochę ją skrócić, ale zawsze należy pozostawić co najmniej 3-5 cm warstwę owłosienia, żeby nie dopuścić do poparzenia skóry i zaburzenia termicznej równowagi organizmu, bo sierść chroni psa zarówno przed zimnem jak i przed upałem. Powtórzmy więc jeszcze raz: golenie psiej sierści w przekonaniu, że psu będzie chłodniej jest błędem, bo pozbawia go ochrony przed wysoką temperaturą otoczenia i zwiększa niebezpieczeństwo przegrzania organizmu. Sposoby naturalnego schładzania organizmu Dla każdego organizmu można ustalić tzw. punkt neutralności termicznej, przy którym znajduje się on w komfortowej sytuacji i nie odczuwa potrzeby by ją zmienić, tzn. podnieść lub obniżyć. U człowieka, który przebywa na dworze bez ubrania jest to 21°C, natomiast pies komfortowo czuje się w temperaturze 10°C. Oznacza to, że mechanizm obronny przed przegrzaniem u psa musi się włączyć dużo wcześniej niż u człowieka, teoretycznie już w temperaturze niewiele przekraczającej 10°C. U psa powinien być on dużo bardziej wydajny, a niestety nie jest. My mamy specjalny środek termoregulacji, który umożliwia utrzymywanie stałej temperatury naszego organizmu, znajduje się on w podwzgórzu, w centralnym miejscu układu nerwowego. To do niego z umieszczonych w różnych częściach ciała receptorów dochodzą sygnały o wyziębieniu lub przegrzaniu i to on we właściwym momencie wysyła bodźce mające na celu uruchomienie odpowiedniej reakcji obronnej: podniesienia temperatury na skutek nasilenia metabolizmu, lub jej obniżenie poprzez oddawanie ciepła na zewnątrz ciała. Dzięki jego działaniu w upalny dzień człowiek się poci, a krople potu parując powodują schładzanie organizmu. Można to łatwo sprawdzić: wystarczy poślinić palec i dmuchnąć, a poczujemy chłód, to tłumaczy, dlaczego łatwiej znosimy upał w przewiewnych miejscach. Nasz czworonożny przyjaciel praktycznie jest tego mechanizmu pozbawiony. Pies się nie poci, wprawdzie na spodzie łap ma gruczoły potowe, ale dla termoregulacji nie mają one najmniejszego znaczenia. Niech nas nie zmylą widoczne na kafelkach w upalny dzień wilgotne ślady łap, bo służą one jedynie do pozostawiania znaków zapachowych. Pozostaje mu więc tylko dyszenie, tym bardziej intensywne, im silniejsze jest przegrzanie jego organizmu. Podczas dyszenia poszerzają się naczynia krwionośne języka, który wskutek tego znacznie zwiększa swoją objętość, jest przekrwiony i bez przerwy zalewany śliną. Krew, która przez niego przepływa, na skutek powodowanego dyszeniem ruchu powietrza odprowadza ciepło, podobnie jak wysychająca na palcu ślina. U psów o dużych małżowinach usznych, niewielka ilość ciepła może zostać oddana za pośrednictwem znajdujących się w nich naczyń obwodowych. Wszystko to razem jest jednak dalekie od potrzeb. Na dodatek podczas dyszenia pies uruchamia znaczną ilość mięśni, co powoduje ich rozgrzewanie. Powstaje paradoksalna sytuacja w której dyszenie, które ma spowodować obniżenie temperatury, w efekcie ją podnosi, dzieje się tak dlatego, że system regulujący temperaturę organizmu przestaje działać. Jak widać pies znacznie gorzej radzi sobie z przegrzaniem niż człowiek, dlatego od tego momentu jego stan zaczyna się dramatycznie pogarszać. Jeśli natychmiast nie otrzyma pomocy - umrze. Objawy udaru cieplnego Podczas upalnych dni właściciel psa powinien być wyczulony na wszystkie jego zachowania, które mogą być zwiastunem udaru cieplnego. Jest to tym bardziej konieczne, że każdy następny, dołączający się do poprzednich objaw, świadczy o tym, że jego stan się pogarsza i ma coraz mniej szans na przeżycie. Popatrzmy więc, co powinno nas zaniepokoić: • nasilone ziajanie Ponieważ psy się nie pocą, jedynym sposobem pozwalającym usunąć nadmiar ciepła z ich organizmu jest ziajanie. Robią to zawsze wtedy, kiedy jest im za ciepło i jest to normalne pod warunkiem, że mają nieograniczony dostęp do świeżego powietrza i wody, które są im niezbędne, by mogły sobie same poradzić ze schładzaniem swego ciała. O ile więc normalne ziajanie nie jest niczym niepokojącym, bo jest to w istocie jedyny sposób usuwania nadmiaru ciepła, o tyle szybkie ziajanie powinno właściciela psa poważnie zaniepokoić. Za normę uważa się charakterystyczną dla danej wielkości psa częstotliwość oddechu: dla psów w dużych jest to 10 oddechów na minutę, dla psów małych - 30 oddechów na minutę. Przy tej częstotliwości organizm psa sam sobie poradzi z utrzymaniem właściwej temperatury ciała. Niestety przy bardzo wysokiej temperaturze otoczenia, również temperatura ciała psa zaczyna niebezpiecznie wzrastać, bo jego organizm nie jest już w stanie poradzić sobie z jej obniżeniem. Dowodem, że jesteśmy już na tym etapie jest włączenie się systemu termoregulacji, który przez odpowiednie receptory wymusza zwiększenie częstotliwości oddechów w celu usunięcia nagromadzonego w organizmie ciepła. Najczęściej towarzyszy temu ślinotok. Jest to moment, w którym konieczne jest podjęcie natychmiastowych działań zmierzających do obniżenia temperatury, bo od tego momentu stan psa może się bardzo szybko pogarszać. • szybkie, płytkie oddechy Normalna ilość oddechów na minutę całkowicie wystarcza na pełne dotlenienie organizmu. Kiedy na skutek przegrzania następuje zwiększenie ich częstotliwości, stają się one jednocześnie coraz to płytsze, czyli mniej efektywne co powoduje, że pies otrzymuje coraz mniej tlenu i z każdą minutą trudniej mu będzie oddychać. Reakcją jest próba zwiększenia ilości oddechów, które nie są jednak w stanie przywrócić mu komfortu oddychania, bo te oddechy, im jest ich więcej, są coraz to płytsze. • blade, szare albo sine błony śluzowe O postępującym niedotlenieniu świadczy również zmiana barwy śluzówek oczu, jamy ustnej oraz dziąseł. Zdrowe błony śluzowe powinny być dobrze ukrwione i mieć wyraźnie różowe zabarwienie. Żeby sprawdzić prawidłowość ukrwienia wystarczy lekko nacisnąć dziąsło, po cofnięciu palca zobaczymy, że miejsce ucisku na moment stało się jasne, ale po chwili powinno wrócić do barwy różowej. Jest to prawidłowa reakcja, dzieje się tak dlatego, że podczas ucisku krew zostaje mechanicznie wypchnięta z naczyń włosowatych, by chwilę po jego zwolnieniu, ponownie do nich powrócić. Jest to tzw. test kapilarny, który stosuje się do oceny wydolności układu krążenia. Ustąpienie wywołanej uciskiem bladości w ciągu dwóch sekund świadczy o prawidłowym ukrwieniu organizmu. Natomiast utrzymująca się bladość lub szarość błon śluzowych i towarzysząca jej często suchość nosa, warg oraz języka, są objawem narastającej niewydolności systemu termoregulacji i zaburzeń w układzie krążenia. • przyspieszenie akcji serca Podczas przegrzania, na skutek częstych i płytkich oddechów pogarsza się utlenienie krwi, a organizm psa próbuje się przed tym bronić przyspieszeniem pracy serca. Tętno staje się szybkie i płytkie. Mierzymy je na wewnętrznej stronie uda, na tętnicy udowej, Po jej uciśnięciu palcem wyczujemy tętno, które u zdrowego psa powinno wynosić: u dorosłych psów dużych 70-100, średnich 80-130, a małych 90-160 uderzeń na minutę. Słaba wyczuwalność i niemiarowość tętna świadczy o niewydolności układu krążenia. • hipertermia - podniesienie temperatury ciała System regulacji termicznej nie działa. W tej sytuacji nic już nie powstrzymuje postępującego przegrzania organizmu. Normalna temperatura ciała psa mierzona doodbytniczo wynosi 38/39°C, natomiast w temperaturze przekraczającej 41 - 42°C. zachodzą już nieodwracalne zmiany tkanek, następuje ich rozpad oraz utrata właściwości białek, a w efekcie obumieranie komórek. Jest to już przedostatni etap dramatu i ostatnia szansa na uratowanie psu życia. • stopniowa utrata przytomności, śpiączka , drgawki Na skutek drastycznego wzrostu temperatury ciała spada ciśnienie, a ponieważ natleniona krew nie jest doprowadzana do centralnego układu nerwowego, pies traci przytomność. Z tego etapu psa może wyprowadzić jedynie lekarz weterynarii, wszelkie działania podejmowane przez właściciela, biorąc pod uwagę fakt, że pies jest w głębokim wstrząsie, mogą się niestety okazać niewystarczające. Choć oczywiście nigdy nie należy ustawać w próbach ratowania mu życia. Sytuacja jest krytyczna, kiedy pies przestaje dyszeć, tym samym przestaje się bronić. Następuje obrzęk płuc i zgon. Jak ratować psa z udarem cieplnym ? Udar cieplny zaliczany jest do stanów zagrożenia życia, trzeba więc działać bardzo sprawnie i szybko. Jeśli pies w krótkim czasie nie otrzyma pomocy i nie zostanie zawieziony do weterynarza, szanse na jego uratowanie mogą być naprawdę niewielkie. Co więc należy zrobić w przypadku udaru – najlepiej by było, żeby natychmiast trafił do lekarza weterynarii, gdzie otrzyma fachową pomoc. Nie wolno z tym zwlekać ponieważ pies w tym stanie wymaga bardzo intensywnej terapii. Trzeba więc szybko ustalić, gdzie jest najbliższa lecznica, sprawdzić, czy jest czynna i uprzedzić lekarza, że wieziemy psa z udarem. Czas potrzebny na dojazd jest nie bez znaczenia, bo czasem transportowanie psa do lekarza w przegrzanym samochodzie może znacznie pogorszyć jego stan i być dla niego bardziej niebezpieczne niż wyniesienie go na zewnątrz i udzielenie pierwszej pomocy zmierzającej do obniżenia temperatury ciała: • Jeśli pies leży na słońcu lub w samochodzie, niezwłocznie przenosimy go w zacienione i najlepiej przewiewne miejsce. Kładziemy go na boku, prostujemy szyję, udrażniając drogi oddechowe, oczyszczany szmatką jamę ustną ze śliny i wyciągamy język układając go tak, żeby nie blokował gardła i nie utrudniał psu oddychania. • Moczymy ręcznik lub jakąkolwiek tkaninę chłodną ale nie lodowatą wodą i kładziemy psu kompres na głowę i szyję oraz na nogi. Lodowata woda może doprowadzić do szoku termicznego i zamiast pomóc, spowodować znaczne pogorszenie jego zdrowia. • Jeśli mamy wodę w rozpylaczu, można nią spryskać całe ciało psa lub ewentualnie zwilżyć je szmatka lub gąbką i przy pomocy kartonu lub kawałka tkaniny i energicznie go wachlować, bo ruch powietrza powoduje szybsze parowanie wody i obniżenie temperatury ciała. • Żeby ocenić stan psa i podjąć decyzję co do dalszych czynności, warto zmierzyć mu tętno, policzyć ilość oddechów i obejrzeć śluzówki. Podanie tych parametrów lekarzowi pozwoli mu na ocenę stanu psa i udzielenie ewentualnych wskazówek. Nie jest wykluczone, że dla ratowania psa konieczne będzie wykonanie sztucznego oddychania. • Jeśli mamy pewność, że lecznica jest gotowa na przyjęcie psa, układamy go na tylnym siedzeniu samochodu. Nigdy nie wolno umieścić go w nagrzanym samochodzie, temperatura w jego wnętrzu powinna najpierw zostać obniżona przez włączenie silnika i klimatyzacji, po uprzednim zamknięciu wszystkich drzwi i okien. Kiedy pies już zostanie ułożony na tylnym siedzeniu, można w czasie dojazdu otworzyć wszystkie okna, żeby zapewnić odpowiednią cyrkulację powietrza pod warunkiem, że to obniży a nie podwyższy temperaturę w jego wnętrzu. • Podczas ratowania psa wodę do picia można podawać mu tylko wtedy, kiedy jest w pełni przytomny. Powinna być lekko chłodna ale niezbyt zimna i jeśli ma na to ochotę, może ją pić do woli. Nigdy nie wolno nieprzytomnemu psu wlewać wody do pyska ani podawać mu jakichkolwiek leków. Najczęściej ofiarą udaru cieplnego stają się psy zamknięte podczas upału w samochodzie. Nierzadko widzimy stojący w słońcu, całkowicie zaparowany od wewnątrz samochód a w nim pies, który z trudem łapie powietrze i jeśli natychmiast nie otrzyma pomocy nie ma szans na przeżycie. Już po 10 minutach od zamknięcia samochodu temperatura w jego wnętrzu może sięgać 60°C, a po następnych pięciu pies już nie żyje. W tym przypadku największym problemem jest dostanie się do zwierzęcia, żeby udzielić mu pomocy. Jedyna rzecz jaką w tej sytuacji trzeba i obecnie już można w majestacie prawa zrobić, jest rozbicie szyby, otwarcie drzwi i wyniesienie psa na zewnątrz. Pozostawienie psa w samochodzie w czasie upału uznane zostało przez prawodawcę jako znęcanie się nad zwierzęciem i jako takie traktowane jest jako przestępstwo. W takiej sytuacji Policja oraz Straż Miejska są uprawnione do wybicia szyby w samochodzie i udzielenia psu pomocy. Jeśli więc widzimy psa, który dusi się z braku powietrza w zamkniętym samochodzie, należy zadzwonić pod numer alarmowy 112 i wezwać pomoc. Aby udokumentować konieczność interwencji warto zrobić zdjęcie zamkniętego w samochodzie psa, a w ostateczności rozbić szybę, pamiętając oczywiście o tym, że prawo upoważnia do tego rodzaju działania tylko wtedy, kiedy psu rzeczywiście grozi niebezpieczeństwo utraty życia. Zawsze trzeba zacząć od próby znalezienia właściciela, dopiero jeśli te usiłowania nie przyniosą skutku, mamy prawo podjąć bardziej drastyczne kroki zmierzające do uwolnienia psa. Jeżeli pies zamknięty w samochodzie ledwo oddycha, ma konwulsje, traci przytomność, mamy prawo wybić w samochodzie szybę, aby go ratować. W tej sytuacji życie zwierzęcia jest wyższą wartością niż szyba w samochodzie i taka interwencja jest w pełni uzasadniona. Po udzieleniu na miejscu pierwszej pomocy, zawsze, nawet jeśli nie wykazuje już żadnych niepokojących objawów, należy jak najszybciej zawieźć psa do lecznicy, bo jego życie nadal jest w niebezpieczeństwie, nawet, jeśli już kontaktuje i reaguje na otoczajacych go ludzi. Z pewnością zostanie przyjęty natychmiast, bez oczekiwania w kolejce, bo jest to sytuacja zagrożenia życia. Po powrocie z lecznicy trzeba zapewnić mu spokojne, chłodne miejsce do wypoczynku, w którym będzie mógł czuć się bezpiecznie i wracać do zdrowia. Musi mieć stały dostęp do świeżej wody, co do jedzenia, zaleca się niewielkie, lekkie posiłki, ale dopiero wtedy, kiedy pies zaczyna przejawiać zainteresowanie swoją miską. Udar cieplny jest dla niego bardzo dużym stresem dlatego trzeba mu zapewnić możliwość spokojnej nieponaglanej rekonwalescencji. Czwartek, 4 sierpnia 2022 / Imieniny: Tola, Ernie, Wśród wielu zagrożeń zdrowotnych to właśnie udar u psa postępuje bardzo szybko i może znacznie uszkodzić organizm. Sprawdź, jakie objawy daje udar cieplny, a także, jak można mu zapobiegać. Psy wręcz uwielbiają wygrzewać się w słońcu i spędzać możliwie jak najwięcej czasu na zewnątrz. W końcu ruch i słońce to zdrowie, prawda? Niestety, nie jest to takie proste, bo nadmiar słońca i zbyt wysoka temperatura prowadzą do przegrzania psa, a w konsekwencji mogą wywołać nawet udar słoneczny u psa. Szczególnie niebezpieczny jest przegrzewanie zwierząt w podeszłym wieku, z nadwagą czy brachycefaliczną czaszką. Należy pamiętać, że każdego czworonoga należy chronić przed przegrzaniem, bo udar u psa może wystąpić w każdym wieku. Jak rozpoznać udar u psa? Pierwsza pomoc – jak jej udzielić i co zrobić potem? Sprawdź! Czy pies może dostać udaru? Jeśli zastanawiałeś się kiedykolwiek, czy pies może dostać udaru – tak, jak najbardziej. Udar cieplny u psa zdarza się znacznie częściej niż udar znany ludziom, czyli wylew krwi do mózgu. Jest on efektem stałej ekspozycji na wysoką temperaturę przy jednocześnie zachowanej wysokiej wilgotności powietrza. W efekcie organizm psa szybko osiąga poziom około 41-42 stopni, a że zwierzę nie jest w stanie się schłodzić, powstaje reakcja podobna do zapalnej. Jednocześnie w organizmie zwierzęcia brakuje tlenu, co również jest efektem nieodpowiedniej wymiany powietrza. Udar u psa – objawy Na początku warto zaznaczyć, że pies nie dostaje zwykle udaru od razu. Najpierw się przegrzewa, co widać po jego zachowaniu. Wówczas występują takie objawy jak: gwałtowne i nadmierne ziajanie, nieregularny i płytki oddech, szybki puls, próby ułożenia się w sposób, który chłodzi ciało. Te objawy powinny sprawić, że zareagujesz i przeniesiesz psa do miejsca, które będzie dla niego bardziej komfortowe. Jeśli jednak tego nie zrobisz, wystąpią kolejne reakcje zapowiadające udar u psa. Objawy wówczas są bardziej wyraźne: ślinotok, sucha skóra warg oraz wyraźny ciemnoczerwony kolor dziąseł i języka, drgawki ciała, osłabienie organizmu. Na te oznaki już trudno nie zareagować – zazwyczaj mówią o tym, że zaczyna się udar u psa. Objawy, które wymagają natychmiastowej reakcji oraz wizyty u lekarza weterynarii w ciągu kilku minut, to: wzrost temperatury ciała nawet do 42 stopni, wymioty oraz biegunka, utrata przytomności. Pamiętaj, że udar u psa często rozwija się bardzo szybko. Zależy to w dużej mierze od samego czworonoga, jego rasy i predyspozycji spowodowanych na przykład budową ciała. Zachowanie psa po udarze różni się znacznie od standardowego, dlatego objawów tej dolegliwości raczej nie sposób pominąć. Udar cieplny u psa – jakie mogą być tego przyczyny? Wiesz już, czy pies może dostać udaru – jakie jednak są tego przyczyny? Sprawdź, aby wiedzieć, na co szczególnie zwrócić uwagę. Predyspozycje związane z rasą i wiekiem Niektóre psy bardziej niż inne narażone są na udar. U psa predyspozycje do szybszego przegrzewania występują wraz ze skróconą kufą. Z tego powodu wszystkie rasy brachycefaliczne – buldożki, ale i boksery czy nawet shih tzu – mogą mieć problem z odpowiednim chłodzeniem organizmu przez dyszenie. Możesz założyć, że jeśli Twój pies chrapie albo wydaje chrapliwe dźwięki przy oddychaniu, to prawdopodobnie jest bardziej narażony na udar. Udar słoneczny u psa częściej występuje u czworonogów w podeszłym wieku oraz u szczeniąt. Związane jest to z zaburzeniami termoregulacji ciała. U szczeniąt nie jest ona jeszcze udoskonalona, przez co pies nie czuje też wewnętrznej potrzeby odpoczynku, gdy zaczyna się przegrzanie. Z kolei u psów starszych termoregulacja nie jest już na tak dobrym poziomie. Zwierzę może zacząć się chłodzić z opóźnieniem, co powoduje udar u psa. Zamknięcie w samochodzie Udar słoneczny u psa, zgodnie z nazwą, zdarza się przede wszystkim podczas ekspozycji na bezpośrednie słońce, ale nie tylko. Bardzo często jest on efektem zamknięcia w miejscu, które ma słabą wentylację. Z tego powodu udar u psa bardzo często jest konsekwencją zamknięcia w samochodzie wystawionym na wysoką temperaturę. Zamknięte okna sprawiają, że wewnątrz gromadzi się wilgotne powietrze o bardzo wysokiej temperaturze i małej zawartości tlenu. To bardzo szybko może doprowadzić do tego, że rozwinie się udar cieplny u psa. Zbyt ciasny kaganiec Kolejną sytuację, w której może wystąpić przegrzanie u psa, a w konsekwencji – również udar – to założenie czworonogowi zbyt wąskiego kagańca. Pies chłodzi się przede wszystkim poprzez dyszenie, czyli ziajanie. Ma wówczas szeroko otwarty pysk i wyciągnięty język. W momencie, gdy kufa psa jest zaciśnięta przez wąski kaganiec, pies nie może chłodzić wnętrza organizmu w tak efektywny sposób, jak tego potrzebuje. Z tego powodu bardzo szybko postępuje najpierw przegrzanie u psa, a potem – udar. Sprawdź również: Jaki kaganiec dla psa wybrać? Podpowiadamy, czym kierować się przy wyborze Udar u psa – pierwsza pomoc Co robić, gdy widzisz pierwsze objawy przegrzewania się psa? Przede wszystkim przenieś go w miejsce, które jest zacienione oraz stosunkowo chłodne. Świetnie sprawdzi się ułożenie czworonoga na chłodnej podłodze, na przykład z płytek ceramicznych. Oczyść wnętrze pyska psa z nadmiaru śliny, a także wymiocin, jeśli wystąpiły wymioty. Wyjmij język na wierzch, aby zwierzę się nie zadławiło. Nie podawaj wody ani jedzenia. Schłodź głowę i pachwiny swojego psa ręcznikiem zamoczonym w letniej wodzie. Nie wrzucaj psa do zimnej wody – spowoduje to szok termiczny! Nie nakrywaj go też mokrym ręcznikiem, bo jedynie pogorszysz sytuację. Gdy zauważysz udar u psa, pierwsza pomoc to tylko część działania. Niezbędna jest wizyta u lekarza weterynarii. Tylko specjalista może ocenić stan psa, obniżyć w bezpieczny sposób temperaturę jego ciała, podać płyny i wykonać wszelkie inne działania. Nieleczony udar kończy się nawet zmianami neurologicznymi, uszkodzeniem układu krwionośnego i oddechowego oraz śmiercią czworonoga. Po udarze konieczne jest szczególne dbanie o jego zdrowie. U niektórych psów pojawiają się objawy uogólnionego lęku. W takiej sytuacji warto je redukować, podając takie preparaty jak VetExpert Calm & Relax 30 kapsułek. Z kolei, dla wzmocnienia odporności, zwłaszcza u zwierząt, które były w bardzo poważnym stanie, przyda się Vetfood Immunactiv Balance 120 kapsułek – będzie on pomocny przy ogólnym osłabieniu organizmu. Udar słoneczny u psa – profilaktyka Udar u psa jest dolegliwością, która może doprowadzić do śmierci. Sprawdź, jak mu zapobiegać. Unikaj spacerów w wysokich temperaturach Psy w odróżnieniu od ludzi nie mają takiej zdolności pocenia się. Oddają ciepło przez pocenie się łap oraz intensywne ziajanie. Dlatego w zbyt gorące, słoneczne dni nie zmuszaj psa do spacerów czy innej aktywności. Na spacer zabieraj ze sobą wodę i szukaj miejsc zacienionych. Nigdy nie zostawiaj czworonoga w zamkniętych, ciasnych i niewentylowanych pomieszczeniach, a szczególnie w samochodzie na parkingu. Pamiętaj też, że rasy o krótkich kufach jak pekińczyk czy buldog, wymagają szczególnej ochrony przed przegrzaniem. Zapewnij psu stały dostęp do wody. Zadbaj o bezpieczny transport psa samochodem Udar u psa często występuje w efekcie jazdy samochodem. Z tego powodu w upalne dni zaplanuj jazdę wczesnym rankiem albo wieczorem i w nocy, kiedy temperatura jest znacznie niższa. Transportuj psa dobrze wentylowanym transporterem, dostosowanym do tego celu. Jednocześnie, zadbaj o to, aby temperatura w pojeździe nie przekraczała 19-20 stopni. Jeśli słońce grzeje w tylną szybę – zamontuj zawczasu odpowiednie osłony. Rób często postoje, na których pies załatwi swoje potrzeby oraz napije się wody. Przeczytaj także: Podróżowanie z psem – praktyczny poradnik od Apetete Wybierz odpowiedni kaganiec Jeśli Twój pies potrzebuje kagańca – wybierz model fizjologiczny. Nigdy nie pozwalaj psu biegać w za ciasnym kagańcu, nie zabieraj go też w nim na spacer. Wszystkie kagańce materiałowe, które ściskają kufę, nadają się wyłącznie do zakładania podczas zabiegów weterynaryjnych. Kaganiec powinien być na tyle duży, aby pies w nim wygodnie ziajał. Wiesz już, jak wygląda zachowanie psa po udarze i jak duże zagrożenie stanowi ta dolegliwość. Pamiętaj, aby odpowiednio chronić psa przed przegrzaniem – profilaktyka jest tutaj kluczowa. Zapamiętaj objawy udaru u psa i bądź czujny w stosunku do swojego czworonoga w największe upały. Sprawdź też produkty, które znajdziesz w sklepie – będą one pomocne w przywróceniu psa po udarze do dobrej kondycji. W upalne dni nietrudno o udar cieplny u psa. Kto nie cieszy się z nadejścia lata? W pogodne dni zarówno ludzie, jak i zwierzęta chcą spędzać możliwie jak najwięcej czasu na zewnątrz. Należy jednak pamiętać, że długotrwałe przebywanie na słońcu w bardzo upalne dni może skutkować udarem cieplnym – również u psów. Zwłaszcza psy w podeszłym wieku, z nadwagą, krótką kufą, grubą lub długą sierścią oraz cierpiące na problemy związane z układem krążenia są szczególnie narażone na oddziaływanie promieni słonecznych. Należy jednak pamiętać, że udar może dotknąć każdego psa. Spis treści Jak rozpoznać udar cieplny u psa?Pierwsza pomoc: Co zrobić, gdy dojdzie do porażenia?Udar cieplny u psa: Kiedy konieczna jest wizyta u weterynarza?Czym jest udar cieplny?W jaki sposób dochodzi do udaru cieplnego u psów?Jak mogę zapobiec udarowi cieplnemu u psa? Jak rozpoznać udar cieplny u psa? Udar jest dla psów potencjalnym zagrożeniem życia, dlatego im szybciej podejmiemy środki zaradcze, tym większe będą szanse psa na przeżycie. Podczas upałów zawsze bacznie obserwuj swojego podopiecznego. Udar cieplny objawia się w następujący sposób: silne dyszenie z wywieszonym językiem płytki oddech przyspieszone tętno, szybsze bicie serca ciemne zabarwienie języka i blade błony śluzowe szkliste oczy wymioty zaburzenia świadomości aż do utraty świadomości ślinienie się dreszcze, zaburzenia równowagi, drgawki temperatura ciała powyżej 40 stopni (na dalszym etapie może dojść do obniżenia temperatury). Jeśli stwierdzisz którykolwiek z powyższych objawów u Twojego podopiecznego, musisz działać natychmiast. Wzrost temperatury ciała do 41-43°C stanowi stan zagrożenia życia. To ostatni moment na wizytę u weterynarza! Pierwsza pomoc: Co zrobić, gdy dojdzie do porażenia? Zanim dotrzesz do kliniki, minie trochę czasu, dlatego jak tylko zauważysz, że z psem dzieje się coś niedobrego: Zachowaj spokój, pośpiech udzieli się również psu, co nie poprawi jego stanu. Wyjmij psa natychmiast z samochodu. Przenieś psa w chłodne, zacienione miejsce. Podaj mu letnią wodę do bicia. Jeśli to możliwe, pozwól mu wejść do wody. Ochładzaj go powoli, w żadnym wypadku nie polewaj psa wodą! Połóż psa na wilgotnym ręczniku, nakryj jego głowę i szyję wilgotną ściereczką, zwilż łapy. Nie przykrywaj psa mokrymi ręcznikami, w ten sposób ciało zamiast się ochłodzić, nagrzewa się. Włącz klimatyzację lub otwórz wszystkie okna. (Jeśli Twój samochód stał na słońcu i jest nagrzany, podczas wykonywania pierwszych czynności, pozostaw samochód włączony z działającą klimatyzacją). Ważne: Nawet jeśli udało Ci się schłodzić psa i wydaje się, że niebezpieczeństwo zostało zażegnane, zawieź go do weterynarza tak szybko, jak to tylko możliwe. W wyniku przegrzania może dojść do poważnego uszkodzenia narządów wewnętrznych. Tylko weterynarz jest w stanie stwierdzić jakie spustoszenie spowodował udar i wdrożyć odpowiednie środki. Udar cieplny u psa: Kiedy konieczna jest wizyta u weterynarza? Na pytanie, kiedy zabrać psa do weterynarza w przypadku udaru cieplnego odpowiedź jest prosta: zawsze! Nawet jeśli temperatura ciała Twojego podopiecznego spadła poniżej 40 stopni, przemiana materii psa mogła zostać zupełnie zaburzona. W takim wypadku konieczne będzie podanie leków i wlewów dożylnych. Jednak do czasu ustabilizowania się wszystkich parametrów, pies musi przebywać pod opieką lekarską. Czym jest udar cieplny? O udarze cieplnym u psa mówimy, gdy w wyniku akumulacji ciepła temperatura jego ciała wzrośnie powyżej 40 stopni. Zaburza to równowagę wodno-elektrolitową, pracę układu sercowo-naczyniowego i w rezultacie pozostałych narządów wewnętrznych. Może dojść do ostrej niewydolności nerek lub obrzęku mózgu z wszelkimi tego konsekwencjami. Śmiertelność u psów z ciężkim udarem cieplnym wynosi 50 procent. Udar cieplny należy odróżnić od udaru słonecznego. W przypadku udaru słonecznego dochodzi do przegrzania opon mózgowych, ale występuje on u psów dużo rzadziej niż u ludzi. © Olena Bloshchynska / W jaki sposób dochodzi do udaru cieplnego u psów? Psy regulują temperaturę swojego ciała poprzez dyszenie lub pocenie się przez łapy. Jeżeli temperatura na zewnątrz jest niższa niż temperatura ciała psa, ten mechanizm z reguły jest wystarczający. Problem pojawia się jednak, gdy temperatura otoczenia wzrasta i pies nie ma możliwości schronienia się w chłodnym miejscu. Najczęstszą przyczyną udaru jest pozostawienie psa w aucie, gdzie temperatura rośnie wyjątkowo szybko. Poza tym, w zamkniętym samochodzie wzrasta wilgotność powietrza, co dodatkowo utrudnia odprowadzanie ciepła. Temperatura ciała psa gwałtowanie wzrasta i zwierzę nie jest w stanie obniżyć jej przez dyszenie. Dodatkowo, w wyniku dyszenia traci on dużo płynów i w ten sposób odwadnia się. Kolejną przyczyną może być zbyt duży wysiłek fizyczny w wysokich temperaturach lub w małych, zamkniętych przestrzeniach. Na przykład jazda na rowerze po ulicy w środku lata w południe prowadzi do silnego przegrzania organizmu i w zależności od czasu trwania i intensywności, do udaru cieplnego. Poza tym, rozgrzany asfalt może powodować poparzenia łap. Tak rośnie temperatura wewnątrz samochodu Temperatura zewnętrzna po 5 minutach po 10 minutach po 30 minutach po 60 minutach 20˚C 24˚C 27˚C 36˚C 46˚C 22˚C 26˚C 29˚C 38˚C 48˚C 24˚C 28˚C 31˚C 40˚C 50˚C 26˚C 30˚C 33˚C 42˚C 52˚C 28˚C 32˚C 35˚C 44˚C 54˚C 30˚C 34˚C 37˚C 46˚C 56˚C 32˚C 36˚C 39˚C 48˚C 58˚C 34˚C 38˚C 41˚C 50˚C 60˚C 36˚C 40˚C 43˚C 52˚C 62˚C Jak mogę zapobiec udarowi cieplnemu u psa? Zawsze zwracaj uwagę na to, by pies nie przebywał zbyt długo na mocnym słońcu i podawaj mu odpowiednią ilość wody do picia. W upalne dni nie zostawiaj zwierzęcia w samochodzie i unikaj wysiłku fizycznego i długich spacerów w południe. Zaleca się wychodzenie z psem wczesnym rankiem lub późnym wieczorem, kiedy temperatura otoczenia jest niższa. Dobrym pomysłem jest spacer nad strumykiem czy jeziorem, gdzie zwierzak będzie mógł się schłodzić. © zooplus

udar u starego psa